Update :13 oktober 2022
Nationale geschiedenis
Begin 1951 ontmoette Léon Vannuvel Jean-Pierre Galand, advocaat en oprichter van de eerste Lions Club in Zwitserland, en Tony Delage, een Amerikaanse Lion, die belast was met de ontwikkeling van Lions Clubs International in Europa.
Een kerngroep van belangstellenden kwam bijeen in Brussel en op 31 maart 1952 werd de club officieel opgericht onder de naam Lions Club of Brussels, later Brussels Centre genoemd.
Het charter werd gepresenteerd op 17 mei 1952. Om het vereiste aantal stichtende leden te bereiken (20) werd Tony Delage een gewaardeerd lid van de club. De sponsorclub was de Lions Club van Vichy.
Enkele weken later kreeg Antwerpen zijn charter onder de sponsoring van Brussel, in het voorjaar van 1953 gevolgd door Luik (nu Luik Cité). Daarna kwamen Gent en Namen.
In 1954 kreeg De Panne als eerste kleine stad haar charter. Paul Simpelaere, een stichtend lid van deze laatste club, werd in 1960 verkozen tot de eerste Belgische bestuurder van de Internationale Vereniging.
Na de rampzalige overstromingen van 1953 kregen de bestaande Lions Clubs steun van de Internationale Vereniging, waardoor zij het Medisch en Prenataal Centrum in Hingene konden bouwen.
De eerste Nationale Conventie werd gehouden in Keerbergen in mei 1953, met 100% aanwezigheid van de vijf opgerichte of in oprichting zijnde clubs.
In 1958, tijdens de Wereldtentoonstelling, werden alle Lions van de wereld verwelkomd in het Welcome Centrum for Lions.
Op 3 maart 1959 aanvaardde Koning Boudewijn het Erevoorzitterschap van onze vereniging, een eer die zijn opvolger Koning Albert II gedurende zijn hele regeerperiode voortzette en tot op heden is het Koning Filip die deze “traditie” voortzet.
Nationale structuur
In België was de organisatie vanaf 1952, datum van de oprichting van de eerste Club (Brussel Centrum) en tot 1991 van het type “mono district”.
Alle Belgische Lionsclubs hingen af van District 112 België, geleid door een gouverneur die elk jaar door de Nationale Conventie werd verkozen.
Vanaf 1991, toen het aantal Clubs te groot was geworden, en naar het voorbeeld van andere landen waar de Lions zich sterk hadden uitgebreid, werden de Belgische Clubs verdeeld in 4 districten (A, B, C en D), elk geleid door een Gouverneur die elk jaar op elke Districtsconventie werd verkozen, het geheel onder de coördinatie van een Voorzitter van de Raad, eveneens elk jaar verkozen onder de vroegere Gouverneurs op een Nationale Conventie.
indsdien hebben we:
- District 112 A: West- en Oost-Vlaanderen
- District 112 B : Antwerpen, Limburg, Vlaams-Brabant
- District 112 C : Brussel-Hoofdstad, Waals-Brabant en 5 clubs van het district Halle-Vilvoorde.
- District 112 D : Luik, Namen, Henegouwen en de provincie Luxemburg
Het Multiple District 112 Belgium is het coördinatieorgaan tussen de 4 districten en wordt bestuurd door de 4 districtsgouverneurs, onder het voorzitterschap van een voorzitter van de Raad, bijgestaan door een secretaris-generaal, een adjunct-secretaris-generaal en een penningmeester-generaal.
De Raad van Bestuur komt 11 keer per jaar bijeen en beslist unaniem over de te nemen opties met betrekking tot de Nationale Comités en zaken die van belang zijn voor alle Districten.
